Verslag 1999 vervolg 2

 

 

 

 

Zondag 13 juni, 17.30 uur.

St. Palais. Franciscanenklooster.

Gistermiddag, net als Vent, ook lang geslapen. Damien ook in slaap gevallen. Nog 2 Duitsers langs gekomen. Doorgestuurd. Uiteindelijk nog twee dames. Met z'n vijven in de gite en om kwart over 7 naar de repas. Eerst om half 10 klaar met eten. Behoorlijk moe van al die wijn. 

Damien zou via de grote weg naar St. Palais om museum te bezoeken. Hij vertrok zondagmorgen om zes uur.

Vent en ik waren ook om 7 uur al weer op weg. Even leek het er op dat Vent ook over de grote weg zou gaan. Uiteindelijk ging hij weer met me mee.
Na een uurtje mooi kerkje, echter op slot. Daarna dus hopeloos verkeerd gelopen. Zeker drie kwartier op steen- en zandpad. Toen de kaart er bij. Naar het westen gelopen in plaats van naar het zuiden. Kut. Of toch niet? Samen over de kaart gebogen. Door de varens, hoog gras, bos en over een sloot. Aan de stok van Vent weer omhoog.

Prikkelend. Wat moet ik, wat mag ik er mee? Mijn pik speelt op. Ik mag hem knuffelen. Hij is er niet vies van.

Verder in de richting van de die ene boerderij.      Daar weer oriënteren, kiezen en ja wel....10 voor elf zijn we weer op het goede pad. Toen nog 1 uur lopen. Dit volgens de gids. Kut, het bleek uiteindelijk bijna twee uur. Zwaar Op een gegeven moment nog even gerust. Vent maakt prikkelende opmerking over zijn eerste jongensslaafje. En vraagt wat ik wil en pakt me bij me billen....

 

Juist voor sluitingstijd nog in de winkel. Eten gekocht voor vanmiddag.

In het Franciscanenklooster – prachtige binnenhof, drie paters – in een tweepersoonskamer. We waren toch niet op het lijstje van de te verwachten gasten terecht gekomen.Ze hadden begrepen dat er twee Duitsers zouden komen.

Gedoucht, geschoren. Daarna in de binnenhof gegeten. Koffie gedronken. Ik ben daarna even het dorp ingegaan. Het museum is vandaag dicht. Arme Damien, die dus voor niets op stap is gegaan.

Vent gaat morgen ook weer mee. Hij is in slaap gevallen. Ik daarna ook.

Eerst heb ik JW gebeld. Hij had mijn brief gehad. Met hem over Vent en seksgevoelens gehad. Was goed gesprek.

Bij het wakker worden met Vent gekletst. Weer over meisjes. Bij hem op de rand van het bed. Kusjes op de wang. En dan aarzelend op zijn lippen. O God, nou gaat hij zoenen, zei Vent..... Wat voelt hij? Wat voel ik?

 

Over twee dagen St Jean Pied de Port. Het eerste bord daarheen al gezien (richtingaanwijzer).

Hier is alles tweetalig. Pays basque. Witte grote huizen, rode luiken.

 

Maandag 14 juni, Ostabat.

Vandaag een zeer relaxte dag. Om half 8 naar de mis bij de Franciscaner paters. Daarna ontbijt en om half 10 naar het museum van St. Palais.

Vannacht om half twee er uit gegaan voor een sigaret. Ik heb last van mijn rechterbeen.

Vanmorgen heeft Vent mijn been gemasseerd.

In de kerk zat tot onze stomme verbazing Alberto. Hij woont in het Monastère de Aiguebelle. Montjoyet.

Hij was met de auto vanuit Aroue gebracht naar de mis. Daarna vertrok hij weer naar Ostabat.

Lekker ontbeten met Vent. Leuk museum vol met geschiedenis over de chemin. Prachtige dia's.

Rond half elf op stap. Eerst naar de steen die voorstelt dat de drie routes bij elkaar komen.

Daar gezeten en gekletst met mensen die voorbijkwamen. Toen omhoog naar een klein kapelletje. Warm maar mooi. Gegeten. Toen weer sterke afdaling naar ander kerkje (op slot). Daar achter gebleven. De vrijheid gevonden me af te trekken met vent in gedachten. Wat wil je nu eigenlijk, klein slaafje van me?

Om half vier, na twee muggenbeten (dat is je straf....) , naar Ostabat. Half 5 daar. Kleine gite.

Bier gedrongen met Alberto en Vent.Kerk op slot. Afgesproken om s'avonds uit eten te gaan. Gedoucht. Eerst nog bij Vent met hoofd op schoot gelegen. Alberto zingt intussen Spaanse liederen.

Mee-eters van neus verwijderd. Rechtop lopen Hans!!!

Vanavond gegeten met Vent. Gepraat over de waarde van de pelgrimage. We beschouwen het beiden als een voorrecht. Homoseksualiteit. Verzorg je!

 

St. Jean Pied le Port, 15-06-1999. Dinsdag.

Vandaag 20 kilometer Ostabat – St. Jean.

Gisteravond nog even met vent gesproken of hij eventueel bi zou kunnen zijn.... Geen sprake van. 100 % hetero. Niet aan de orde.

Redelijk goed geslapen. Midden in de nacht wel weer naar beneden voor een sigaret. Been blijft pijn doen. Overweeg in St. Jean  naar de dokter te gaan.

Rond 7 uur vertrokken met Vent. Mooi weer. Zonsopkomst. Rond kwart voor 8 supermarkt. Nog geen brood. Eerst koffie in de bar ertegen over. Daarna brood. Gescheiden verder. Elkaar nog bij kerkje gezien. Sleutel opgehaald. Daarna achter gebleven. Veel zingen onderweg.

Lied Vent.

Dat Hij bestaat kan niemand zeggen,

maar dat jij bestaat, staat als een huis.

Dat hoeft geen paus of dominee me uit te leggen

Mijn schat, dat jij bestaat,

dat voel ik aan mijn kruis.

 

 

Lied gemaakt voor Alberto:

Notre Alberto, nomme tant pis,

est soixante seize et demi

Il est parti des moines dAiguebelle

et arrive avant Noëlle

 St Jacques de Compostelle.

 

 

Rond half drie in St. Jean. Via de porte St. Jacques. Toch indrukwekkend. Enorm aardige mevrouw in gite. Daarna naar post. Brief JW

Gelezen. Enorm verschil in onze wereld. Badkamer, WC, bank. Rits. Saai. Beetje down.

 

 

 

Vent had bulkpost. Gun hem dat van harte.
Bij de post zat ook een opblaaspop voor Vent,
gekregenvan zijn vriendenkring,
en achtergelaten in het Spaanse graan 
 





 

 

 

Daarna doktersbezoek. Was snel aan de beurt. Prima. Weerspannige spier. Recept mee.
Toen probleem om geld op te nemen. Bij drie banken weigering!!! Pest in. Uiteindelijk geld via Vent.
Inkopen in supermarkt. Inclusief hondenketting!! (Geintje met ondertoon). Gegeten (soupe de pelerin)Alberto, Vent, ik, Marie-Claire, Fatima en mevrouw van de gite. Na soep jambon, kaas, brood, koffie. Heel gezellig.

Alberto (76 en een half) met Vent in St. Jean Pied de Port


Alberto voor de refuge.
Blijf hier nog een dag.
Rond 9 uur JW gebeld. Daarna T. Doron geslaagd!!! Siet gezakt.
Druk. Afstand Hans !!!!

 

 

Wil je verder lezen ?
of
terug naar de vorige bladzijde?