Fragment 21
't Kost wat (maar dan heb
je ook wat...)
Ik geloof nooit een reisverslag van "onderweg naar Santiago" gelezen te hebben waarin iets over de kosten vermeld stond. Ja, natuurlijk wel eens een opmerkingen over een (te) duur hotel of iets in die trant. Nee; nog nooit de uitspraak gelezen dat deze ongein toch een smak geld kost.
Immers velen zijn een maand of drie (of nog langer) onderweg. Geen inkomsten, terwijl meestal de uitgaven thuis gewoon doorgaan. Dan zijn er reiskosten naar het vertrekpunt en meestal gaat men na aankomst in Santiago per trein of vliegtuig terug. Overnachtingen, eten en drinken, telefoneren, fotograferen. Daaraan vooraf ging de aanschaf van gepaste kleding en schoeisel. Voor velen is de camino een éénmalige –dwaze- onderneming. Dit houdt in dat een rugzak, wandelschoenen, regenponcho waarschijnlijk niet voor het grijpen lagen. In de buitensportzaken wordt dan uiteraard het beste van het beste aangeprezen.
Thuisgekomen probeert menige pelgrim de kosten enigszins te drukken door zijn spullen weer voor een appel en een ei te koop aan te bieden in een advertentie in de Jacobsstaf.
Nu zijn er ook wel pelgrims die zeer low budget hun tocht maken. Schatje en ik hebben er een ontmoet – twee dagetappes voor Santiago – die vanuit Vlaanderen te voet zonder geld vertrokken was. We hadden met hem hierover een boeiende discussie, terwijl we hem tussen ons in binnensleepten in Santiago. Zijn hele voeten lagen open, dank zij de schoenen die hij uit verschillende vuilnisbakken had gehaald. Hij vond geld maar afleiden van de essentie van het leven. Dat vond hij van seks overigens ook. Door die opmerking had hij voor mij wel afgedaan.
(Hoewel...we hebben hem tussen ons in de laatste etappe naar Santiago genomen en zo weer op gang gebracht...)En er zijn pelgrims die van low budget het bestaan niet weten. Vervoer van bagage. Tussen de middag uitgebreid lunchen, s’avonds een voortreffelijke maaltijd en zo mogelijk een drie sterren hotel. Het kan en het mag allemaal van mij.
Kortom: pelgrimeren naar Santiago is gewoonweg een luxe. Een cadeau dat je jezelf geeft. En waar je nog bewonderende blikken voor krijgt. Wat een moed; wat interessant, wat zal jij veel inspiratie hebben opgedaan. Een bezinningstocht, een keerpunt in je leven.
Ik ontmoette
in 2007 een pelgrim voor wie de zaken enigszins eenvoudiger lagen. Hij was reeds op vroege leeftijd gepensioneerd. Gehuwd. Blij dat hij elk jaar een paar maanden op stap kon gaan. Maximaal twee, zo was de afspraak met zijn vrouw én elke dag even opbellen. In die periode verloor hij –ondanks de dagelijkse gang naar het restaurant – twaalf kilo, die er vervolgens binnen zes maanden er weer aanzaten. Mijn medepelgrims noemden hem de "generaal", gezien zijn staat van dienst in het leger van Frankrijk. Het was een beetje de kift, want één van die medepelgrims had onder hetzelfde vaandel gediend, maar dan vele rangen langer.....
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Boek
De kosten.
De
kosten van deze reis bedroegen circa ƒ4.530,=. Dit is per dag: 60 gulden,
inclusief reiskosten.
De specificatie hiervan luidt als volgt:
| Reiskosten trein Groningen – Le Puy | 175,= |
| Idem Santiago – Groningen | 420,= |
| Overnachtingen Frankrijk | 460,= |
| Idem Spanje | 325,= (inclusief 4 nachten hotel) |
| Telefoonkosten naar Nederland | 270,= |
| Afdrukken 300 foto’s, fotoboeken | 300,= |
| Fotorolletjes | 160,= |
| Porti | 70,= |
| Kleding | 50,= |
| Kaarten, entree musea etc | 150,= |
| Sigaretten | 500,= |
| Eten, drinken etc | 1.650,= (22,= per dag) |
De financiële dekking was als volgt:
| Verhuur eigen woning (4 maanden) | 3.200,= |
| 75/90 van normale leefbudget | 1.500,= |
| Totaal dekking | 4.700,= |