Verslag van slechts één week lopen. Vézelay - Nevers, april 2009 (pag 2)

Paris, woensdag 1 april

Na een eenvoudige maar voedzame maaltijd vroeg naar bed. Uiteraard zeer slecht geslapen. Tegen tien uur de andere dag gingen Fatima, Sami en ik de deur uit. Zij naar de bibliotheek, ik naar de trein.
Bij het station Paris Bercy is een grote muziektempel, voor een gedeelte onder de grond gebouwd. Het leek er op dat er die dag een rockconcert plaats zou vinden; het meest uiteenlopende volk had zich al tussen de hekken opgesteld. Op diverse flats in de directe omgeving hingen spandoeken dat de bewoners daar al lang genoeg hadden van de geluidsoverlast!!
De trein vertrok iets na twaalf uur. Het eerste uur waren er geen haltes; daarna werd het een echte boemel die in de meest uitgestorven dorpen stopte. Dus werd het voor mij opletten dat ik in het goede gehucht Sermizelles tijdig zou uitstappen. Dat is gelukt dankzij behulpzame Fransen!!Daar stond ik dan om half vier op een uitgestorven perronnetje. Eerst heb ik alle oude telefoonkaarten die al jaren op gebruik in een laatje lagen te wachten in de telefooncel uitgeprobeerd. Ik kon ze allemaal in de prullenbak achter laten. Dit in tegenstelling met mijn metrokaartjes die het na al die jaren nog steeds doen!Dus toen mijn komst bij de nonnen in Vézelay maar met mijn mobieltje aangekondigd. Dat wil zeggen dat ik een boodschap heb ingesproken in het antwoordapparaat. Toen ik me enkele uren later daar meldde bleek dat de nonnen dat apparaat lieten voor wat het is....
Maar eerst moest ik de goede route vinden. Mijn gidsje geeft summiere informatie en de route is niet aangegeven. En dan loop ik maar wat rood/witte strepen achterna totdat ik argwaan ga krijgen. Een kwartiertje later kwam er een auto in zicht. Aan de bestuurder heb ik de richting Vézelay gevraagd en jawel: terug naar het dorp en daar een weg rechts het land in. Vandaar uit was het niet moeilijk want je kon de heuvel zien waarop de grote kerk van Vézelay gebouwd is
Bij aankomst waren de nonnen schijnbaar aan het eten en ze zouden om half acht weer terug komen. En dat deden ze ook. .Dat wil zeggen één oude non nam de honneurs waar. Na me 16 euro afhandig te hebben gemaakt, in ruil voor een mooie stempel en een bed, kwam een Nederlands echtpaar me versterken. Zij waren al rondgeleid, dus dat hoefde de arme non niet meer voor me te doen. Ik kreeg ook nog een soort kaartje waarmee ik gedurende een jaar recht had hier te overnachten tegen het tarief van 12 euro. Dat kaartje is persoonlijk en kost vier euro. Dit is de sluikse winst voor de nonnen!
Het Nederlandse echtpaar, per trein aangekomen vanuit Weert, had zich al goed georiënteerd op de mogelijkheden om nog aan tafel te kunnen gaan in het bijna uitgestorven Vézelay. Ik had me al voorbereid op mijn laatste boterham uit Middelburg. Het werd een wonderheerlijke pizza, zoals je die in Nederland echt niet kunt eten.
Toen we rond 10 uur op de slaapzaal terug kwamen was daar nog een vierde Nederlander, ook vandaag met de trein aangekomen in Avallon en van daaruit 15 kilometer gelopen. Tenslotte nog een Fransman met de fiets, die getuige de stickers op z'n frame al heel wat landen gezien had en nu richting Grenoble ging fietsen. Dus geen pelgrim , wat het verschil ook moge zijn.
 

Bazoches, donderdag 2 april 2009

Om half zeven opgestaan om vervolgens in de kerk naar de offices te luisteren, gezongen door een redelijk aantal nonnen en paters met velerlei verschillende vormen van witte pijen. Een bénediction des pèlerins zat er na afloop niet in. Slechts te verkrijgen op reservering de dag ervoor, vóór 18.00 uur Enne... toen waren we nog niet aangekomen.

Zowel in Vézelay als bij mij thuis.

Daarna snel naar de bakker, terug naar ons tehuis en uitgezocht waar het koffiezetapparaat was!! Dus met koffie en vers brood een goed ontbijt. In het volgende dorp kon je pas kruidenierswaren kopen....
Om negen uur de deur achter me dicht getrokken en afgedaald naar de voet van Vézelay. Het café was inmiddels open maar ik liep heldhaftig door. In St. Père was inmiddels een klein winkeltje open waar worst en kaas gekocht kon worden.

St. Père

 

Daarna ging het langs het riviertje Cure via Pierre Perthuus naar Bazoches, 15 kilometer van Vézelay. Onderweg heb ik enkele keren vergeefs gebeld naar een pelgrimsonderkomen negen kilometer verderop. Maar een antwoordapparaat met in slecht Frans ingesproken boodschap "Nous ne sommes pas là" van de Nederlandse eigenaars was het enige resultaat. Daarom toch maar in Bazoches gebleven waar in het cafeetje nog net even voor één uur een kopje koffie gedronken mocht worden. Daarna ging mevrouw sluiten tot de andere dag!
De twee chambres d'hôtes in Bazoches blonken ook uit door verlatenheid. Maar bij één van beiden was de deur niet op slot en stond een auto op het erf. In het gezelschap van de hond heb ik alles maar rustig op me af laten komen. Eerst kwam er een bestelbusje met een man die Bordeaux wijn probeerde te verkopen. Een moeizame actie in Bourgondië zei me later vol
leedvermaak de boer die ik uiteindelijk ontmoette. Eerst was er al een neef langsgekomen, die ook niet wist waar zijn oom en tante uithingen. De genoemde boer nam me mee naar zijn chambre d'hôtes. Zijn vrouw zou pas om zes uur thuiskomen; dus werd er die avond niet gekookt. Daar ging mijn brood!!!
Bij vertrek was het nog fris; de rest van de dag bleef het een beetje nevelig, maar heerlijk wandelweer. Mijn nieuwe rugzak en de uiteindelijk toch nog gekochte moderne waterzak bevielen mij uitstekend. Onderweg enkele sms-jes gehad, waaronder één van een dochter die ook weer graag voor enkele dagen oppas van opa wilde hebben!
Onderweg een paar subdoelen geformuleerd: minder hoofdpijn, minder spierpijn in armen en benen, beter slapen, minder kilo's (vet er af), minder roken en/of helemaal stoppen, genieten van landschappen, cultuur, ontmoetingen, spiritualiteit en meer inzicht in mijn eigen ik. Nou, het kon minder!
O, ja; ik zou het bijna vergeten: Afronding van mijn boek in wording over tien jaar pelgrimeren.
S'avonds nog een ommetje gemaakt in Bazoches, waar de grote trekpleister het kasteel is waar Vauban gewoond heeft.
Zeer op tijd naar bed!
 

Vrijdag 3 april 2009

Deze ochtend een zeer karig ontbijt, zelfs voor Franse begrippen. Een bedrag van 42 euro aan de boerin overhandigd. Maar goed: er was koffie! Om negen uur de boerderij verlaten. Bewolkt, beetje wind en een klein spatje regen. Onderweg heb ik op verzoek van de andere single pelgrim wat foto's van hem gemaakt met zijn mobiel, zodat zijn vrouw hem in actie zou kunnen zien. Voor de zekerheid heb ik hem ook maar met mijn eigen camera opgenomen!
Op een mooi plekje heerlijk geluncht. Echter eerst koffie aangeboden gekregen van Nederlanders wier maison secundaire pal aan de route lag. Zij hadden de nacht daarvoor onderdak verleend aan het echtpaar dat overal voor gesloten deuren was gekomen. Tijdens zo'n rustpauze viel mij in dat ik wel een breiwerk mee had kunnen nemen. Het lijkt me heerlijk rustgevend. Over vrouwelijke kwaliteiten gesproken. Ik maakte kort voor mijn vertrek eens een test over mannelijke en vrouwelijke kwaliteiten waar iedereen over beschikt. De uitslag verraste me helemaal niet.

Je uitslag: Uit je antwoorden is af te leiden dat je als 'zeer vrouwelijk' te typeren bent. Met deze test is gekeken of je meer mannelijke of meer vrouwelijke kwaliteiten hebt, of ongeveer evenveel van beiden. In het laatste geval scoor je hoog op androgynie, wat betekent dat je ongeveer evenveel mannelijke als vrouwelijke kwaliteiten hebt. Als je in deze categorie zit, kunnen we je feliciteren. Dit betekent dat je doortastend en initiatiefrijk (mannelijk) kunt zijn als dat nodig is, maar ook zachtaardig en betrokken (vrouwelijk) in weer andere omstandigheden. Je kunt dus flexibel reageren op de situatie en daarbij ofwel je mannelijke ofwel je vrouwelijke talenten inzetten. Het mooiste is echter als je ze kunt combineren; je kunt dan bijvoorbeeld tegelijkertijd duidelijk en doelgericht zijn en toch ook oog hebben voor de ander en de relatie met de ander.

Hebt je iets meer mannelijke dan vrouwelijke eigenschappen, dan ben je 'een beetje mannelijk' en hebt je veel meer mannelijke dan vrouwelijke eigenschappen, dan ben je 'zeer mannelijk'. Als je een man bent, ben je dus een 'echte man'. Ben je een vrouw, dan betekent dit dat je veel voordeel kunt hebben van mannelijke kwaliteiten zoals zelfvertrouwen en
doortastendheid. Zowel voor mannen als vrouwen met overwegend mannelijke eigenschappen geldt dat ze meer zouden kunnen werken aan hun vrouwelijke kanten zoals zachtaardigheid en begrip voor anderen. Dat is met name zo als je 'zeer mannelijk' bent, omdat je waarschijnlijk meer bereikt als je ook je vrouwelijke kant een beetje ontwikkelt.

Hebt u iets meer vrouwelijke dan mannelijke eigenschappen, dan ben je 'een beetje vrouwelijk'. Heb je veel meer vrouwelijke dan mannelijke eigenschappen, dan ben je 'zeer vrouwelijk'. Als je een vrouw bent, ben je dus een 'echte vrouw'. Ben je een man, dan betekent dit dat je veel voordeel kunt hebben van vrouwelijke kwaliteiten zoals begrip voor anderen en betrokkenheid. Zowel voor mannen als vrouwen met overwegend vrouwelijke eigenschappen geldt dat ze meer zouden kunnen werken aan hun mannelijke kanten zoals
initiatief en ambitie. Dat is met name zo als je 'zeer vrouwelijk' bent, omdat je waarschijnlijk meer bereikt als je ook je mannelijke kant een beetje ontwikkelt.
 

Maar dit terzijde. Overigens is er binnenkort wel een reünie van de Vrije School Zeeland. Dan kan ik mijn breiles die Froukje me ooit eens gaf weer ophalen!

Froukje leert mij breien.

 

Dit was dus even een uitstapje .... Rond half zes stapte ik de "echte" refugio in, die beheerd wordt door de vrienden van de historische route van Vézelay. Twee hospitalières verwelkomden mij en mijn medepelgrims op wijn en
veel verhalen. Echter ook hier kon er niet gekookt worden dus dat werd weer ergens buiten de deur. Corbigny heeft een kebab ter beschikking. De andere ochtend was er wel een heerlijk verzorgd ontbijt. Met dank aan Carla en Ria, de Nederlandse hospitalières.We hadden inmiddels met ons vieren afgesproken om in het volgende onderkomen gezamenlijk te koken. Aangezien er in dat "gat"geen winkels waren moest de handel mee in de rugzak. En dan is het ;wel zo handig als de taken verdeeld worden. Ik bood aan de wijn te dragen. De vrouwelijke helft van het echtpaar was graag bereid de VERANTWOORDELIJKHEID te dragen. Een andere uitsmijter van haar was: zorg jij voor het eten dan zorg ;ik voor de gezelligheid! Als straf voor deze opmerkingen sneed ze zich vervolgens ernstig in haar vinger bij het ontmantelen van een taaie meloen. Nog even gebeld met iemand Nijmegen ....En toen weer in de slaapzaal waar we allemaal lustig snurkten. Ik sliep er heerlijk op.
 

Zaterdag 4 april 2009.De geboortedag van mijn vader: 04-04-1911.

Na een heerlijke nacht en een fantastisch ontbijt met lichte bewolking weer op stap. Tussen de middag was er zowaar nog een mogelijkheid een kop koffie te versieren. Kort met mijn medepelgrim gesproken over het door hem ervaren verschil tussen godsdienst en religie. Hier zijn we s'avonds in onze simpele gite verder op in gegaan. Het koppel had heerlijk gekookt en de wijn was in de roos! Kaas na! Thee om te kunnen slapen. Nog een kaartje gestuurd naar onze lieftallige hospitalières in Corbigny.
EINDELIJK LEEG staat genoteerd in mijn aantekeningen. De werktitel van mijn boek dat al weer twee jaar in wording is luidt: "Hoe leger de weg, hoe voller mijn hoofd" . Zal er iets in me veranderen?Het slapen was geen succes. Het koppel had het enige stapelbed in de gîte. Mijn single kompaan en ik kwamen in een enorme ijskoude hal terecht waar twee van die knalharde legerbedden stonden opgesteld. Bij elke keer dat je omdraaide maakte dat nog een klere herrie. Voor mijn gevoel heb ik meer niet dan wel geslapen!
 

lees verder ...

 

 

 

 Copyright By Hans Vermaat.
Hans Vermaat  "The Travellers" Website.