 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Zondag 5 april 2009
Goed, de nacht was weer snel vergeten. Ik heb mijn kompaan nog even goed
ondergedekt. Hij was zo aardig mij s'nachts nog een extra deken te geven. Een
sigaretje met het "stoppende" echtpaar. Koffie, brood en kaas en klaar om weer
te vertrekken. Eerst trouwens nog even de kerk bekeken. Eén van de vele kerken
die opgericht zijn vanuit Cluny.
De kaart op de post gedaan en toen over het asfalt . Mooi weer, zonnig. In
Prémery waar ik rond twee uur aankwam eerst maar weer eens koffie, met uitzicht
op een grote brocante (zeg maar rommelmarkt). Kwam goed uit want ik was
inmiddels mijn zeep verloren en kon daar een heerlijke savon artisanele kopen.
De chambre d'hôtes, annex restaurant, "Les quatres saisons" staat te koop.
Daarover straks meer. Een uiterst aardig echtpaar verwelkomde me en toonde zich
direct bereid voor mij een avondmaaltijd te verzorgen om 7 uur s'avonds
(alhoewel zij zondag na de middag gesloten waren). Maar, ja, pelgrims....het
zout in de pap...
s'Avonds vroeg mij mevrouw of de "Hollanders" ;een gebakken ei met ham bij
het ontbijt wel lekker zouden vinden.... Perfect de andere ochtend. s'Avonds nog
uitvoerig gesproken met de "patron". Het aantal overnachtende pelgrims neemt
jaarlijks toe. Maar tussen september en april is Prémery "totallement mort". En
daarbij komt dat er vijf restaurants zijn, waarvoor voor twee een redelijke
boterham te verdienen is! Zij proberen dus de zaak te verkopen en ergens anders
iets nieuws te beginnen waar hooguit 1 ander restaurant is en wat meer
vertier....
Maar als je dit zou kunnen doen naast de inkomsten van je pensioen? "Pourquoi
pas?"
Les quatres saisons te koop....
De vraagprijs bedraagt €153.000 exclusief kosten. Ik heb het adres van de
makelaar.
Verder zijn de weersverwachtingen voor de komende dagen goed. Morgenochtend om 8
uur ontbijt, met gebakken ei!!!
Overigens heb ik een boekje over glas in lood ramen voor Fatima op de
rommelmarkt toch niet kunnen laten liggen. Dat past nog wel in de rugzak.
Enne morgen moet ik wel aan de zonnecrème....
De plaats waar ik overigens zo Spartaans overnacht heb was overigens Saint Révérien.
Een echte Clunykerk in
Saint Sévérien Weer een heilige
die zijn eigen hoofd
draagt.
Maandag 6 april 2009
Perfect geslapen en perfect ontbijt, met heel veel liefde!
Mijn single kompaan blijft hier een dagje achter. Even bij het Casino (de Franse
supermarkt) langs en nog een kleintje koffie onderweg. Om half tien werkelijk op
stap. Het is
prachtig weer. Uiteraard is het boven in mijn hoofd nog niet helemaal leeg.
Ziende de leegloop van de Franse dorpjes hier ontwikkel ik een plan van
multi-mini-winkeltjes, waar je ook iets kunt drinken en heel simpel overnachten.
Tevens ontvouwt zich een plan voor een wandelgids op rolletjes. Maar dat houd ik
nog even voor mezelf.
Hoewel er veel asfalt is kun je goed afwisselend lopen langs de brede kanten van
de weg. Zo blijft er nog wat afwisseling voor je spieren over. Het is licht
heuvelachtig, soms ga je door een bos. De aanduidingen van de route zijn
perfect. Je passeert kleine dorpen waar "de nada"te doen is.
Zeer tijdig aangekomen in Guérincy. Hotel Du Commerce. De eigenaar komt
oorspronkelijk uit Portugal. " Obrigado".... (dank u wel én alsjeblief). Daarna
via Spanje in dit oord terecht gekomen. Het koppel en ik eten gezamenlijk en
buiten sluiten we af met koffie, een sigaret en een glas calvados, aangeboden
door de patron, die zelf een glaasje meedrinkt.
Ik heb vervolgens goed geslapen. Ik heb wel wat vreemde spierpijn in mijn
knieën. Consultatie bij de mannelijke helft van het echtpaar leidt tot het
navolgende: Ik heb de ouderwetse B- opleiding gedaan en werk in de psychiatrie;
dus zal het tussen je oren zitten!!Bij het ontwaken zie ik dat
het zwaar bewolkt is. Afdalend naar het terras beneden blijkt het erger te zijn:
het regent! Dus na het ontbijt komt de regenponcho te voorschijn. Ik passeer na
een uur lopen een begraafplaats met een prachtige plek om droog te zitten. Het
kerkhof hangt vol met geboden en verboden. Opvallend is dat als eerste categorie
aan wie de toegang tot de begraafplaats wordt ontzegd de DRONKAARDS zijn. Verder
mag je niet mobiel bellen tenzij er een begrafenis is en de DODEN worden
verondersteld zich netjes te gedragen!!!!! O ja, je mag ook geen ruzie maken op
de begraafplaats!
Rond 1 uur kom ik na 14 kilometer in Nevers aan en ga op zoek naar het Centre
Soubirous waar pelgrims van harte welkom zijn. A raison van VEERTIG euro.
Voor mij betekent dit EINDE OEFENING Zie verder het verslag van 9 april.
Bernadette kijkt me begrijpend aan
Middelburg, donderdag 9 april 2009.
Terug naar af. Wat zo'n zeven weken wandelen en/ of pelgrimeren zou worden is
uiteindelijk één week geworden. Honderd en tien kilometer heb ik onder mijn
voeten laten gaan én het was heerlijk. Het weer was mooi; de natuur iets verder
in de lente dan hier met bloeiende bomen. De mensen met wie ik van Vézelay uit
vertrok waren aardig. De mensen die ik onderweg ontmoet heb in de diverse
onderkomens waren - op
een uitzondering na - ook aardig. Het thuisfront gaf geen aanleiding om mijn
tocht af te breken. Waarom dan toch weer naar huis? Heimwee? Eerlijk is eerlijk;
er zijn wel mensen die ik gemist heb. Maar die moet ik vaker missen.
Nee: de reden is erg simpel. Voor mij is wandelen met de rugzak ook verbonden
met eenvoud en met relatief goedkoop reizen. Op de route die ik nu had
uitgekozen zijn weinig kloosters en eenvoudige gîtes of refuges. Dus kom je
terecht bij een chambre d'hôtes of een hotel. En aangezien ik alleen op mijn
tocht was komt een overnachting met avondeten en ontbijt al snel op 60 euro per
keer. En dat zeven weken achtereen gaat dan een uitgavenpost betekenen van
ongeveer 3500 euro als je een tientje rekent voor koffie onderweg, je brood,
kaas en worst.... Dan komen de kosten de heen- en terugreis er nog bij. De
druppel die de emmer deed overlopen was mijn verblijf bij de zusters van
liefdadigheid in Nevers. In het Centre Bernadette (waar Bernadette , die in
Lourdes Maria een aantal keren zag haar laatste levensjaren doorbracht) wordt
ook aan pelgrims onderdak geboden.
Volgens mijn gids (die twee jaar geleden uitgekomen is) wordt voor een
overnachting 6,50 euro gevraagd en voor het ontbijt 5,50; in totaal dus 12 euro.
De rekening bedroeg echter VEERTIG EURO. "Les guides ne sont jamais exacts"was
het antwoord op mijn verbouwereerd gezicht. Daar heb ik dus geen zin in. De
beslissing is genomen en ik blijf voorlopig hier wel in beweging.
Middelburg, 14 april 2009.
Eén van die "bewegingen" is het uit- en opruimen van mijn kledingkasten. Een rigoureuze selectie leverde drie grote vuilniszakken op voor de kringloopwinkel. Zo ontstond er enige ruimte in mijn kasten voor het bezoek dat ik sinds zondag heb van Fatima, haar man en Sami, het zoontje van bijna drie. Sami heeft sinds zijn aankomst hier de waterpokken! Ik herbeleef mijn jaren als "jonge" vader.....
Ruimte in de kast. ruimte in mijn hoofd.
Terug naar keuzemenu
Copyright By Hans
Vermaat.
Hans Vermaat "The Travellers" Website.